Στη διεθνή πολιτική η υπόληψη ενός έθνος-κράτους είναι ένας πολύ σημαντικός (μη απτός) συντελεστής ισχύος, όπως π.χ. η Σουηδία έχει τη φήμη φιλειρηνικού κράτους.
Όταν ο ίδιος ο Πρωθυπουργός ενός κράτους υποστηρίζει σε ξένους συνομιλητές του ότι ηγείται “μιας διεφθαρμένης χώρας” και όταν αυτό το κράτος είναι η Ελλάς, τότε ο Γιώργος Παπανδρέου επιβεβαιώνει την ιδιότητα του “ανελλήνιστου” που του προσέδωσε πολύ επιτυχημένα ο Χρήστος Γιανναράς. Και ποιο είναι το μέλλον μιας “διεφθαρμένης χώρας”;
