Σχεδιασμένα κατά τη διάρκεια του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου από τον Guy Maunsell, από τον οποίο πήραν και το όνομά τους, τα θαλάσσια οχυρά του Maunsell εγκαταστάθηκαν το 1942 στη συμβολή των ποταμών Τάμεση και Μέρσεϊ σε μια προσπάθεια των Βρετανών να περιορίσουν τις επιδρομές των Γερμανικών βομβαρδιστικών στις ανατολικές ακτές της Αγγλίας.
Ο Maunsell σχεδίασε δύο είδη οχυρών, ένα για το ναυτικό και ένα για το στρατό ξηράς.
Ο Maunsell σχεδίασε δύο είδη οχυρών, ένα για το ναυτικό και ένα για το στρατό ξηράς.
Τα οχυρά του ναυτικού αποτελούνταν από 7 ξεχωριστούς πύργους, οι πέντε από τους οποίους είχαν αντιαεροπορικά όπλα, ο ένας περιείχε προβολείς που φώτιζαν το νυχτερινό ουρανό και ο τελευταίος, τοποθετημένος στο κέντρο της ημισφαιρικής διάταξης, ήταν ο πύργος ελέγχου και διοίκησης των υπολοίπων. Όλοι ενώνονταν με τους υπόλοιπους πύργους μέσω γεφυρών.
Ο κάθε πύργος ήταν τοποθετημένος πάνω σε τεράστιες τσιμεντένιες κολώνες, οι οποίες χρησίμευαν σαν θεμέλια. Οι κολώνες συναρμολογούνταν στη στεριά και μεταφέρονταν με φορτηγίδες στο σωστό σημείο, όπου και βυθιζόταν στο νερό κάτω απο το βάρος τους.
Ο κάθε πύργος ήταν τοποθετημένος πάνω σε τεράστιες τσιμεντένιες κολώνες, οι οποίες χρησίμευαν σαν θεμέλια. Οι κολώνες συναρμολογούνταν στη στεριά και μεταφέρονταν με φορτηγίδες στο σωστό σημείο, όπου και βυθιζόταν στο νερό κάτω απο το βάρος τους.
Σύμφωνα με ιστορικές μαρτυρίες, τα οχυρά κατέρριψαν δεκάδες βομβαρδιστικά από την εγκατάστασή τους και μέχρι το τέλος του πολέμου. Παροπλίστηκαν τη δεκαετία του 1950 και από τότε έχουν χρησιμοποιηθεί κατά καιρούς για πολλούς άλλους σκοπούς, όπως για διάφορες θαλάσσιες έρευνες στην περιοχή ή ακόμα και σαν βάση για «πειρατικούς» ραδιοφωνικούς σταθμούς.
